Dehşet, her beşerde bulunan doğal ve olağan bir histir. Ekseriyetle bilinmeyen, belgisiz şeylere karşı hissedilir ya da denetim altına alınamayan durumlara karşı geliştirilir.
Çocukluk çağı dehşetleri 3- 6 yaş aralığında sıklıkla görülür. Çocukluk çağında yaşanan dehşetler ekseriyetle şu bahislerle bağlantılıdır: yalnız kalmak, birtakım hayvanlardan, karanlıktan, canavarlardan, şimşek/yağmur üzere yüksek tabiat seslerinden korkmak, ailesinden bir kişinin hastalanmasından yahut ölmesinden korkmak.
Ayrıyeten yaşantıya bağlı olarak hekimden, polisten, hırsızdan, karanlıktan, köpekten korkmak üzere yansılar de bu yaş kümesinde sıklıkla görülmektedir.
Çocuklar dehşetlerini kimi vakit kelamlı olarak söz etmekte, kimi vakit ise vücut lisanı ile belirli etmektedirler. Korkan çocuklar ebeveynlerini daha fazla yanlarında ve yakınlarında görmek isteyebilirler. Terleme, alt ıslatma, parmak emme, tırnak yeme, karın ağrısı, endişeli hayal görme üzere belirtiler verebilirler.
Siz de çocuğunuzda buna benzeri davranışlar gözlemliyorsanız aşağıda sıralanan tedbirleri alarak kaygılarını yenmesinde ona yardımcı olabilirsiniz.
· Korktuğu şeyler konusunda onu alaya almayın, “bundan da korkulur mu!” demeyin.
· Ona istediğiniz davranışları yaptırabilmek için polis, iğne, köpek, böcek üzere kaygı verebilecek ögeleri kullanmayın.
· Korkması olası tv programlarını, sinemaları izletmeyin; dehşetli öyküler okumayın.
. Vakit zaman çocuklar birbirlerinin cüret seviyesini ölçmek için sinema karakterlerinden yahut hayali kahramanlardan ilham alır. Arkadaşları ile geçirdiği vakitleri, oynadığı oyunları takip edin.
· Etrafınızda gerçekleşen olumsuz bir olay varsa – komşunuzun meskenine hırsız girmesi gibi- olayla ilgili yorumların çocuğunuzun yanında yapılmasına müsaade vermeyin. Meskendeki güvenlik tedbirlerini birlikte gözden geçirin ve başınıza bir talihsizlik gelmeyeceğine dair teminat vermeye çalışın.
· Kendi başınızdan geçen korkutucu durumlara nasıl reaksiyon verdiğinizi gözden geçirin, çocuğunuza olumlu model olabilmek için korkutucu durumlarda gösterdiğiniz yansıları düzenlemeye çalışın.
· Korkabileceği lakin zarurî olarak yapılması gereken etkinliklerde -diş tabibi muayenesi gibi- onu bilgilendirin ve birkaç gün evvelden duruma hazırlayın. Kaygılarını yenmesi için onu yüreklendirin, gerekirse bir uzmandan dayanak almaktan çekinmeyin.
· Çocuğunuz, bakıcısı ya da 3. bir şahısla ilgili olarak korkutucu bir olay yaşadığını söylüyorsa ya da bedensel olarak söz ediyorsa önemseyin ve mevzuyu kesinlikle araştırın. . Küçük çocuklarda endişe ve tasa uygun yaklaşım usulleri ile kolaylıkla aşılabilir. Fobi üzere aşılması daha sıkıntı bir duruma dönüştüğünde ise profesyonel bir yardım alarak oyun terapisi ve öbür metotlar ile kısa vakitte tahlile ulaştırılması önerilir.
