|
Diş tabibi korkusu (Dentafobi), ruhsal olarak diş doktoruna gitmekten korkma yahut hoşlanmama üzere mantık dışı endişeleri içerir. Bu dehşetler, diş doktoru koltuğunda geriye gerçek yatırılma, ellerin yahut öbür diş aletlerinin ağzın içine sokulması, iğne korkusu ve kullanılan aletlerin steril olmayacağı niyetiyle, HIV ve hepatit üzere bulaşıcı çeşitli hastalık ve mikropların kapılabileceği kaygılarından oluşabilir. Ayrıyeten geçmişte yaşanan berbat deneyimler yahut berbat izlenimler de bu fobiyi oluşturabilir. Diş doktoru korkusunu pekiştiren kimi sinemalar ve karikatürler de hastaları ön yargılı olmaya itmektedir. Ekseriyetle mizah konusu olarak kullanılmasına rağmen bilhassa çocuklarda yanlış tesirleri olabilmektedir. Bu nedenle bu biçimdeki sinema ve mizah anlayışından kaçınılmalıdır. Bilhassa çocukların bu cins sinema ve mecmualardan uzak tutulması gerekmektedir. Bu aksiliklerin yanında tedavi sırasında ve sonrasında ortaya çıkan ağrı ya da öbür çeşitli sorunlar diş tabibi dehşetinin kaynağını oluşturabileceği üzere hiçbir tecrübe yaşanmadan sadece öbürleri tarafından anlatılan diş öyküleri ve bu çeşit duyumlar ile de diş tabibi korkusu geliştiren şahıslar bulunmaktadır. Bu durum şahısların diş doktoruna gitmelerini engellediğinden ortaya çok daha önemli diş sıkıntıları çıkmakta ve giderek büyüyen problemler nedeniyle de diş tabibine gitmek zorunda kalan şahıslar daha uzun müddet ve daha çok sayıda tedavi süreçlerine maruz kalmaktadır. Bu süreçlerin diş sorununa bağlı olarak uzaması ve şahsa külfet vermesi de diş tabibi korkusunu pekiştirmektedir. Pekala bu durumda neler yapabilirsiniz? Hepimizin bildiği ve bize önerildiği üzere sağlıklı bir gülüş için en az altı ayda bir olmak üzere bir diş tabibine giderek ağzımızı ve dişlerimizi denetim ettirmemiz gerekmektedir. Çocukların diş tabibine alıştırılmaları için küçük yaşlarda diş doktoruna ” tanışma ” hedefiyle götürülmeleri tavsiye edilir, hatta bu tanışmalar onların yaş günleri üzere özel günlerine denk getirilebilir yahut çok sevdiği bir yere gitmeden evvel cümbüş gayesiyle diş doktoruna götürülebilirler. Böylelikle birinci tecrübesinde çocuk ağrısız ve korkusuz bir gün geçirir. Daha sonraki seanslarda ise mümkün olduğunca ağrısız müdahaleler yapılmalıdır. Unutulmamalıdır ki çocuklar yalnızca canlarının yanıp yanmadığını bilir. Olayları yanlışsız bir biçimde yorumlayamazlar. Bu nedenle yapılacak tedavilerin vakte yayılarak yapılması , çocuğun diş doktorları ile ilgili olumsuz izlenimler edinmemesini sağlar. Bunun sonucunda diş tabibi kaygısının geliştiği en değerli periyotlar sağlıklı bir halde atlatılır. Gelişen teknoloji hastaların ağrı duymaması için bir çok alternatif sunmaktadır.Bu nedenle günümüzde hastalar pek ağrı ile karşılaşmamaktadır. Örneğin teknolojinin gelişmesiyle diş hekimliğinde anestezi maksadıyla kullanılan iğnelerin uçları, çapları bir milimetreden daha az olacak formda (0.35-0.40 mm) yapılmaktadır. İğnenin çapının çok ince olması nedeniyle hasta birden fazla vakit iğneyi hissetmemektedir. Ancak yeniden de endişelenen hastalar için iğne yapılmadan evvel sprey biçimindeki yüzeysel anestezikler kullanılarak iğnenin hiç hissedilmemesi sağlanabilir. Ağrısız bir tedavinin birinci kuralı , anestezidir. Bu nedenle iğneden korkan bireyler gerçekte çok az hissedecekleri yahut hiç hissetmeyecekleri bir süreçten, yani anesteziden kaçarak çok daha fazla hissedecekleri bir ağrıyı yaşayabilirler. Her şeye karşın, yaşantımızda her vakit için diş tabibine gitme olasılığımızın bulunduğu ve hoşlanmadığımız bu üzere durumlarla karşılaşmak zorunda kalabileceğimiz gerçeği göz arkası edilmemelidir. SAĞLIKLI GÜNLER DİLEĞİ İLE |
