Ahh ayrılık, ahh. Hangimizin başına gelmedi ki? Hangimiz kendimizi sudan çıkmış balık üzere hissetmedik hayatımızın bir periyodunda? Hangimiz öfkeden çıldırmadık eski sevgilimize, eşimize? Biz takılıp kaldık, baktık ki eski partnerimiz almış başını gitmiş, hayatını tekrar kurmuş ve mutluuuu.
Aşkta partnerlerin birbirlerinin çıkarlarını en yeterli formda koruyacağına inanırız hepimiz. Birisini sevebilmenin yolu güvenmekten geçer, ki inanç aşk üzere çabucak gelişebilecek bir his değildir, vakit alır. Partnerinize Vakit ve emekle geliştirdiğiniz bu inancın günün birinde hem de hiç beklenmedik bir anda (gerçekten hiç mi duymadınız ayak seslerini? Bence bir dönüp bakın.) kuvvetle sarsılması elbette ki bağınız bittikten sonra da öfkenizin sürmesine neden olur, hele de bu ayrılık kararı sizden gelmediyse.
Öfke, çok doğal bir histir, kıymetli olan neye neden öfkelendiğinizdir. Pekala, sizce ayrıldığınız partnerinize aslında neden hala bu kadar öfkelisinizdir sanki? Bu soruya vereceğiniz yanıt çok kıymetlidir.
Uzun sürecek olan öfke sizi üzmüş, sarsmış olan bir duruma takılıp kalmanıza, ilerleyememenize sebep olur. Hele bir de diğerine kızıp kendinize ziyan verme davranış kalıbınız varsa, eski partnerinizin sizin ne kadar makûs durumda olduğunuzu görüp vicdan azabı çekeceği inancıyla öfkenizi ve öfkenizin silkelediği sizi inatla sürdürürsünüz. Şayet düzgün olursanız, eski partneriniz yaptıklarının sizi ne kadar sarstığını anlamayabilir, hayatına kolaylıkla devam edebilir ve en fecisi sizsiz memnun olabilir. Buna müsaade vermemek için öfkenizi beslemeye devam eder durursunuz. Eski partnerinin size neler yaptığını anlaması, vicdan azabı çekmesi için berbat kalmayı sürdürürsünüz. Bu makûs olmayı sürdürmenizin altında aslında eski partnerinizin pişmanlık yaşayıp tekrar bir ortaya gelmeniz için adımlar atması beklentisi şiddetle var olmayı sürdürür.
Pekala, neden bu kadar zorlanırız biten bağımızı geride bırakmakta?
Birden yalnız kalmışsınızdır.
Sıralamada en üst sıralardaki neden hayatınızı birisi ile paylaşırken (tabii o paylaşımın kalitesi tartışılır) birden televizyonda gördüğünüz bir sahneyi bile dönüp o an paylaşacağınız birisi kalmamıştır hayatınızda. Birden yalnızlaşıvermişsinizdir.
Aslında anlaşamadığınız, paylaşımın olmadığı, mutsuz olduğunuz bir münasebette yalnız olmak yerine, artık hayatınızı istediğiniz üzere şekillendirme lüksüne sahip olduğuzun farkına varsanız, ne dersiniz? Bu hayat sizin. Arkadaşlarınızla görüşün, sizi memnun edecek aktiviteleri alın hayatınıza, hobi edinin. Yanlış kişi ile birliktelik yaşayıp mutsuz olmaktansa bir müddet kendi başınıza yaşayıp kendinizle memnun olmak doğrusudur. Sonrasında nasılsa sizin de tekrar memnun olacağınız münasebet gelecektir hayatınıza.
Toplumsal medya hesaplarını takip etmekten vazgeçin.
Bir ayrılık sonrasında ayrıldığınız partnerinizi toplumsal medyadan takip etmek ya da daha serti “stalklamak” uygun bir fikir değildir. Bu alışkanlığınız ilişkiyi bir formda devam ettirmenize neden olur ve kesin elinizde patlar.
Bloklayın, arkadaşlıktan çıkartın. Görmeyin, duymayın, bilmeyin.
Bağ sırasında efor göstererek oluşturduğunuz o inanç önemli biçimde sarsıntıya uğramıştır.
Yaşadığınız üzere yanlış bir münasebet içinde itimat sarsıntısı yaşamanız son derece olağandır. Münasebetin başlarında sizi el üstünde tutan, neredeyse bir dediğinizi iki etmeyen partneriniz, bağlantı ilerledikçe sevgisini, ilgisini ve onayını sizden çektikçe, sizin de hem kendinize hem hayata hem de alakaya itimadınız önemli biçimde zedelenmiştir elbette vakit içinde. Artık gerçek sizi tekrar hatırlama, kendinize, hayata ve genel manada ilgilere inancınızı tamir etme vakti.
Ayrılık sonrası neredeyse yalnızca hoş vakitler kalır aklınızda.
Alakalar karmaşıktır. İlgimizde sorunlu vakitler yaşadığımızda çabucak hepimiz sorunları gözardı edip kendimizi âlâ hissetmek isteriz. İşte taa o vakitlerden kalan bir alışkanlıktır pembe gözlüklerle bağlantımıza bakmak.
O gözlükleri çıkartıp gerçeklerle ne kadar çabuk yüzleşmeye cüret ederseniz, o kadar az zorlanarak geçirirsiniz ayrılık sürecini.
Sağlıklı ayrılığı öğrenmemişsinizdir.
Hayattaki en değerli öğrenimlerden birisi de sağlıklı olarak ayrılabilmek, o kişiyi bırakabilmek, gitmesine müsaade verebilmektir. Ya anne-babamız mutsuz bir evlilik içinde olmalarına karşın boşanmamışlardır, ya yakın etrafınızda birisi boşanmak istediğinde “ yuvanı yıkma” nasihatlerini duymuşsunuzdur ya da televizyonda, kitaplarda, internette sevginin “seni asla bırakmam, ya benimsin ya toprağın” telaffuzlarını farkına varmadan devamlı duymuşsunuzdur. Bir bağlantıya başlanınca o alaka ne kıymetine olursa olsun sürdürmeyi öğrenmişsinizdir muhtemelen büyürken. Sistem bu türlü çalışmıyor. Mutsuz olduğunuz yerde ne siz ne de partneriniz kalmamalısınız. Sağlıklı bir formda ayrılmayı başarmalısınız.
Her ikiniz de yanılgı yapmışsınızdır kesinlikle.
Kendimiz dahil herkesin yanılgı yapabileceğini anlamak ve kabul etmek birinci adımdır. Sonrasında da öncelikle kendini affedebilmeli, yanılgıları görüp öğrenebilmeli insan yaşadıklarından ve geride bırakabilmeli, takılıp kalmamalı, ilerlemeli. Siz en değerlisiniz. Kendinize yeterli davranın.
Toplumsallığın hayatınızın ve sıhhatinizin kuralı olduğunu hatırlamakta yarar var.
Yalnız kalmayın, kendinizi izole etmeyin, arkadaşlarınızla görüşün, sosyalleşin. Aileniz, dostlarınız size sevgi ve şefkatleri ile yeterli gelecekler. Toplumsal aktiviteler odağınızı farklılaştıracak. Haydi hadi, kalkın yerinizden, çıkın dışarıya. Uygun gelecek.
Yalnız kalmaktan korkuyorsunuzdur.
Bu kaygınız eski partnerinize, aslında bitmiş olan ilginize takılıp kalmanıza neden olur. Dışarıda sizi bekleyen birçok yenilik var. Gezin, görün, öğrenin. Bekar olmaktan korkmayın. Bekarlığın keyfini çıkartın hazır fırsat varken. ?
Kapanışı yapamamış olabilirsiniz.
Şayet alakanız sizin için tamamlanmamış, bitmemiş, kapanmamışsa, durumu hakikat okuyamazsınız. Ayrılığı değiştiremeyeceğinizi, geçmişi geri getiremeyeceğinizi, olanı olmamış yapamayacağınızı görmenize pürüz olur kapanışı yapmamış olmanız. Sizin için hala devam eden bir süreç olarak algılarsanız bağlantınızı, partneriniz ilginin dışına çıkmış olması, bağlantıyı bitirmez sizin algınızda. Münasebetin aslında bitmediği, devam ettiği.yanılsamasını yaşarsınız. Bu da sizin durumu hakikat okumanızı pürüzler. Kapanışı yapın. Devamlı iddialarda bulunup kendinizce anlamlandırmaya çalışmayın. Bittiğini görün ve kabul edin. İyileşmeniz hızlanır.
Isıtıp ısıtıp önünüze getirmeyin.
Sineması geri sarıp durmayın. Olayları devamlı baştan başlayıp düşünüp tahliller üretmeye, etrafınızdan onay almaya çalışmayın. Nasıl haksızlığa uğradığınızın teyidini almak için etrafınızdakileri yormayın. O devir geçmişte kaldı. Bırakın.
Biten münasebetinizin aslında ne kadar hoş olabileceğini düşünüp yas tutmayın.
Karşılanmamış beklentiler, yaşanabilecek hoşluklar, gerçekleşmemiş planları düşünüp kendinize eziyet etmeyin. Sineması geri sarıp tekrar oynatmak ve yapılmamışları değiştirmek erk alanınızda değil. Kabul edin, sinema bitti.
Pişmanlıklarınızı demlendirmekten vazgeçin.
Ayrılmadan evvelki her bir ayrıntısı, yaptığınız her bir seçimi düşünüp pişmanlık yaşamayın. Geçmişe yaşadıklarınızı değiştirmek için bakmayın, yalnızca varsa yanlışlarınız gelecekte tekrar etmemek için bakın. Öğrenin
Yalnızca ilgi bitmez, o münasebetin getirdiği toplumsallık de kahra girer.
Elbette ki eski ilginiz beraberinde önemli bir toplumsal etraf de getirmiştir. Bağlantı bitince o toplumsal etraf ile de bağımızın kopacak olması bizi önemli biçimde ıstıraba sokar. Aslında o etraf ile bağınızın kopmasına gerek yoktur, yalnızca farklılaşır. Eski toplumsal etrafınız çoklukla seçim yapar. Kimileri sizinle sürdürür ilgisiniz, kimileri ise eski partnerinizle. Bunun doğal olduğunu kabul edin.
Kimse ayrılığın kolay olduğunu söyleyemez. Elbette ki hissettiğiniz acı gerçek. Durumun doğal eşleşeni olan kederinizi yaşayın, yasınızı tutun. Lakin güzelleşmeye, geçmesine, nötralize olmaya müsaade verin. Hakikat hisleri hakikat dozda yaşamak için gayret gösterin.
Olumsuz hislerinizi bakıp besleyip gözetmeyin. Siz öfke ve acı içinde günlerinizi heba ederken eski partnerinizin yeni hayatında yola devam ettiğinin farkına varın lütfen.
Öfkenizle yüzleşin. Değerli olan öfkeniz değil, sizi neyin öfkelendirdiğini görmek ve oradaki yanlış tarifleri düzeltmektir. Aslında özsaygınızı zedelemeyecek davranışları şahsi alıyorsanız, ayrılık dinamiğini kavrayamadıysanız, sahiplenmeniz nedeniyle hırsınıza yeniliyorsanız, tanımlarınızda yanılgı var demektir. Öfkenizin yersiz olduğu ile de yüzleşin, farkına varın. Farkındalık önünüzdeki seçeneklerden kendiniz için sağlıklı ve gerçek olanı seçmenizi sağlayacaktır. Fikirlerinizi dikkatli bir formda dinlerseniz, aslında öfkelerinizi karşınızdakinin davranışının değil de sizin tanımlarınızın tetiklediğini görürsünüz.
Ayrılık sonrasında size ilişkin olmayanları üstlenmeyin. Eski partneriniz sizi aldattıysa, bu siz eksik olduğunuz, o seçtiği kişi sizden daha güzel olduğu için olmadı. Eski partneriniz onun için bitmiş olan bir ilgiyi bitirmeden öbür bir bağa geçtiği için yaşadınız bunları. Ya da eski partneriniz sizi, duygusal gereksinimlerinizi siz anlatmanıza karşın anlayamadıysa, bu sizden değil eski partnerinizden kaynaklı bir durum. Eski partneriniz siz üstünüze düşenleri yapmanıza karşın ailesi ile istikrarları kuramadıysa, bu sizden kaynaklı değil. Kişiselleştirmeyin. Kendi yanlışlarınızı görün ve bu yanılgılardan öğrenin sonraki bağınız için, ancak sizden kaynaklı olmayanları kişiselleştirmeyin.
Uygunlaşmak için kendinize müsaade verin. Güzelleşmenin bir süreç olduğunun farkına varın. Bu süreçte kendinize âlâ davranın. Sizi sevenlerin sizi sarıp sarmalamasına müsaade verin. Şımartın kendinizi. Gerekiyorsa profesyonel takviye alın.
Ayrıldığınız partnerinize öfkelenmekten vazgeçin ve huzurunuz geri dönsün, Özgürleşin.
Dr.phil. R. Meltem KAVCAR SIRMALI
30 Temmuz 2019
