Çocuğunuzun olacağını öğrendiğinizde hayatınızda ‘birkaç’ büyük değişiklik olacağını kestirim etmiştiniz aslında. Birinci büyük değişim hamilelik sürecinde kendini gösterir. Ortak yaşantınızdaki öncelikler değişmeye, ömür biçiminiz farklılaşmaya başlar.
Doğum mucizesini deneyimleyip kucağınızda minicik ve büyüyebilmek için sizden zaman ve enerjinizi talep eden bir ufaklıkla hastaneden eve geldiğinizde, bebeğinizin ihtiyaçlarını doğru ve eksiksiz karşılayabilmek için kendinizi, eşinizi neredeyse tamamen unuttuğunuzun vücudunuz alarm vermeye başlayınca farkına varırsınız. Aynadaki yansımanızı kazaren gördüğünüzde ya da uykusuzluktan ayakta sallandığınızda yaşamınızı tekrar normalize etmeniz gerektiğini anlarsınız. Ama bu yeni ‘normal’ eskisinden çok farklı bir normal olacaktır.
İlk iş eşiniz ile baş başa vakit geçirmeyi hatırlamak. Evde düzeni olabildiğince sağladığınız andan itibaren başlarda 15 günde bir, sonrasında haftada bir bebişi ya büyükannelerden birine ya bakıcıya ya da arkadaşlara emanet edip önce kısa, sonra yavaş yavaş daha uzun akşam yemeklerine çıkın. Kendiniz ve birbiriniz için özenle hazırlanın ve yemeğe çıkın. Yemekte bebişinizden bahsetmeyin, birbirinizden bahsedin, flört edin.
Haydi şu evdeki düzene bir bakalım; bebek ile birlikte büyükannelerden en az biri de gelmiştir eve. Evde iki kişi yaşayan genç çiftin evinde genellikle bir büyükanne, bir yardımcı ve sürekli tebrike gelenler vardır artık. Anne başlarda bebiş her acıkıp ağladıkça, sonraları biraz daha aralıklı olarak süt vermektedir. Tabii bu malum geceleri de devam etmektedir. Devamlı kalkıp süt vermekten yorulan anneler genel olarak hem bebeğe hem de kendilerine ve eşlerine zarar verecek o en majör yanlışı yapar ve bebeğin yatağını odalarına alırlar. Zaten hastane dönüşü ile ortadan kalkan özel hayat, bebişin yatağının odaya konması ile çok ciddi ve uzun sürecek bir yanlışa dönüşerek kökten bitme noktasına gelir. Lütfen bunu çocuğunuza, kendinize ve eşinize yapmayın. Bu majör hataya düşmeyin.
Mümkünse hastaneden gelişin ilk haftası büyükannelerden birinden 24 saatlik destek alın, sonrasında büyükanneler sadece süpervizyon görevi görsün ve siz bir yardımcı ile kendinize bir düzen oluşturun. Evde sürekli büyüklerden birinin ya da her ikisinin birden bulunması bir süre sonra sizin de kolayınıza gelecek ve ev düzeni ile ilgili önce sorumluluklarınızı sonrasında da yetkilerinizi devretmiş bulacaksınız kendinizi. Bu yanlışı lütfen yapmayın. Büyükler ile ilişkinizi hoş bir sevgi & saygı çerçevesinde tutun. Sorumluluk ve yetkilerin iç içe geçtiği bir karmakarışık ilişkiler yumağı oluşturmayın lütfen. Unutmayın, bu sizin hayatınız, sizin eviniz, sizin çocuğunuz. Siz karı-koca olarak sorumlulukları dengeli paylaşarak büyüyen ailenizin içinde sevgili olmayı sürdürebilirsiniz. Malum, ebeveynlik sadece annelere ait bir durum değildir. En baştan itibaren anne ve baba olmanız çok önemlidir. Kültürümüzde genel olarak annelik bebek rahime düştüğü anda başlar, babalık ise bebek ~6 aylık olup kırılganlığı gittiğinde. Şöyle bir etrafınızdaki ebeveynlere bakın, birçok baba acemice bebeği tutup kısa bir süre sonra “al annesi” demiyor mu? Lütfen bu yanlış modeli seçmeyin. Annelik de ve babalık da bebek ilk rahme düştüğü anda başlar ve anne & baba allahaısmarladık deyip gidene kadar devam eder.
Çok mutlu bir aile olmanız dileğiyle,
Dr.phil. R. Meltem Kavcar Sırmalı
21 Temmuz 2017
