Gerçek manada depresyon

Psikoloji ile ilgili en büyük yanılgılardan biri de, depresyonun “kötü hissetmekle” muadil tutulmasıdır. Sevgilisinden ayrılan, işvereninden azar işiten, girdiği imtihandan geçerli not alamayan vb. pek çok kimse kendisinin depresyonda olduğunu söyler yahut en azından etrafındakiler bu teşhisi koyar. Meğer ki depresyon önemli bir psikiyatrik rahatsızlıktır. Aslında bir hastalıktır. O denli bir hastalık ki, sabah uyandığınız birinci anda kör bir bıçağın kalbinize saplandığını ve kanırtıldığını düşünün. O derece acı çekersiniz ki canınızı alması için Tanrı’ ya dua edersiniz. Yataktan kalktığınız anda cehennem azabı başlamış demektir. Zira şayet önemli bir depresyon geçiriyorsanız vakit algınız bozulmuştur. Bir saatin bir yıl kadar uzun geçtiğini söylediğinizde abarttığınızı düşünürler. Geçen her dakika bedeninizden lime lime etlerinizin kopartıldığı bir dehşet sineması üzeredir.

Sonuç itibariyle depresif hissetmekle depresyonda olmak farklı şeylerdir. Depresyondaysanız yemekten içmekten kesilirsiniz yahut tıkınırcasına yersiniz. Cinsel isteğiniz o kadar düşer ki cinsel kimliğinizi bile unutursunuz. Yapmaktan en çok keyif aldığınız şeyler bile eziyet haline dönüşebilir. Günlerce yataktan çıkmamak üzere uyumak isteyebilir, ya da sabahlara kadar gözünü kırpmayan bir vampire dönüşebilirsiniz. Başta mutsuzluk olmak üzere suçluluk, değersizlik, özgüvensizlik, karamsarlık, ümitsizlik bütün ruhunuzu sarmıştır. En çok ölmeyi istersiniz, lakin bunu yapmaya dahi gücünüz yoktur. Kimisi alkole, uyuşturucuya sığınır; birkaç saat olsun âlâ hissedebilmek için. Halbuki ki esasen hassas olan beyin kimyasını mahvederek hastalığına tuz biber ektiğinin farkında değildir. Elbet depresyondaysanız ilaçlarla birlikte aldığınız bir bardak bira bile müthiş sonuçlar doğurabilir.

Birileriyle konuşmak, dertleşmek istersiniz. Lakin, söylediklerinizin ve size söylenenlerin zerre kadar kıymeti olmadığını hissedersiniz. Yakınlarınız akıl verir; “her şeyin var, haline şükret, biraz çaba et, çık dışarıya gez dolaş…” Hele bir de olumlu düşünmenizi, hayata olumlu taraflarından bakmanızı tavsiye edenler yok mu? Farkında olmadan en ağır hakareti edenler onlardır. İlerleyen süreçte ise depresyonunuzdan etrafınızdakilerin sıkıldığını ve sizden duygusal olarak uzaklaştıklarını fark edebilirsiniz. İşte o vakit en işe yaramaz tavsiyeleri bile duymak isteyecek kadar yalnızlaştığınızı fark edersiniz.

Pek çok şey söylenir bu illetle ilgili. Genetik yatkınlığı olduğundan, çeşitli tıbbi durumların, kullanılan ilaçların ve en çok da berbat çocukluk yaşantılarının tetiklediğinden bahsedilir. Sevdiğiniz birini kaybetmeniz, uzun vadeli okul, aile, iş meseleleri yahut hayatınızda yaşadığınız büyük bir değişiklik önemli bir depresyonun davetkârı olabilir. Manilisi, manisizi, distiğimiği, siklotimiği, maskelisi, doğum sonrası olanı, ağırı, ortası, hafifi vardır… Kimi vakit anksiyete, panik atak, hipokondriyak şikayetler üzere pek çok öbür psikiyatrik rahatsızlığı beraberinde getirir.

Çok alınganlaşır, duygusal olarak çabuk dağılırsınız. Niyetleriniz o kadar yavaşlar ki o anda bir zeka testine girecek olsanız muhtemelen düşük bir sonuçla karşılaşırsınız. Hatırlamakta, ağırlaşmakta, konuşmakta ve karar vermekte zorlanırsınız. Dünyanın en işe yaramaz, maharetsiz insanı olduğunuza dair tereddütleriniz azalır. En berbatı de bir daha asla eskisi üzere olamayacağınızı düşünürsünüz. Kainattaki her şey manasını yitirmiştir. Artık sizi kurtarması için yalnızca İlahi bir mucizenin gerçekleşmesini beklersiniz.

Halbuki ki durum o kadar da ümitsiz değildir. Birinci yapacağınız şey depresyonla ilgili internette yer alan ve yüzde 90’ ı tıpkı içeriğe sahip makale ve yazıları okumayı bir kenara bırakmak olmalıdır. Akabinde en yakınınızdaki bir hastanenin psikiyatri polikliniğine başvurup tıbbi tedaviye başlamanız gerekiyor. Lakin siz siz olun, tabibin verdiği ilaçları dakikasını bile şaşırmadan kullanın. Bazen ilaçlar çok yan tesirler yapabilir ve bu durumda hekiminizin ilaçlarınızı yine düzenlemesi gerekir. Bu yüzden kontrollerinize sistemli gidin ve mümkün olduğunca tıpkı tabibe muayene olun. Tıbbi tedaviye dayanak olarak alanında uzman, tecrübeli bir psikoterapistten dayanak alarak bir terapi sürecinden geçmeniz son derece sağlıklı ve gerçek bir adım olacaktır. Bu tedavi ve terapi sürecine girdiyseniz çok büyük bir iş başarmışsınız demektir. Bundan sonra gereksiniminiz olacak tek şey biraz “sabır” olacaktır.

Exit mobile version